Człowiek - dusza, duch

Rdz 2:7
- Stworzył tedy Pan Bóg człowieka z prochu ziemi, i natchnął w oblicze jego dech żywota. I stał się człowiek duszą żywiącą.” GB
- Ukształtował Pan Bóg człowieka z prochu ziemi i tchnął w nozdrza jego dech życia. Wtedy stał się człowiek istotą żywą. BW
- Wtedy to Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą. BT
-  I Jehowa Bóg przystąpił do kształtowania człowieka z prochu ziemi, i tchnął w jego nozdrza dech życia, i człowiek stał się duszą żyjącą. NW

ulepił/stworzył z prochu ziemi\" - ulepił ciało
w oblicze/nozdrza - (w ciało) tchnął dech żywota

Bóg \"ukształtował, ulepił z prochu ziemi\" człowieka  - przed daniem dechu życia.

Z kolei ukształtowanie z \"prochu ziemi\" też musiało sie odbyć przez siłę sprawczą Boga (jego ducha)
Ulepił swoja siła sprawczą i tchnął tez siłę w ulepione ciało.

DUSZA żyjąca - to ciało (ukształtowane z prochu ziemi) i DECH życia.

Słowa hebrajskie
tchnął [nafách] w  nozdrza jego dech [neszamáh] życia, i człowiek stał się duszą [néfesz] żyjącą

nefesz - dusza żyjąca

1. zwierzęta Rdz 1:20-24; Rdz 2:19; 9:10-16; Kpł 11:10, 46; 24:18; Liczb 31:28; Eze 47:9
2. dusze dostały na pokarm - Rdz 1:30
3. je mięso, tłuszcz, krew czy inne pokarmy (Kpł 7:18, 20, 25, 27; 17:10, 12, 15; Pwt 23:24)
4. odczuwa głód lub chce jeść i pić (Pwt 12:15, 20, 21; Ps 107:9; Prz 19:15; 27:7; Iz 29:8; 32:6; Mi 7:1)
5. nasyca się (Prz 11:25), pości (Ps 35:13)
6. dotyka czegoś (Kpł 5:2; 7:21; 17:15; 22:6; Lb 19:13)
7. brana w zastaw lub porywana (Pwt 24:6, 7)
8. wykonuje pracę (Kpł 23:30)
9. męczy sie i pokrzepia wodą (Prz 25:25),
10. kupowana (Kpł 22:11; Eze 27:13)
11. nie potrafi zasnąć (Ps 119:28)
12. i z trudem łapie oddech (Jer 15:9)

Z tego wynika, że określenia poniższe odnoszą sie do OSOBY:

1. moja dusza (nefesz) - oznacza mnie, JA (Rdz 27:4, 25; Iz 1:14)
2. twoja dusza (nefesz) - oznacza ciebie, TY (Rdz 27:19, 31; Iz 43:4; 51:23)
3. jego dusza - oznacza jego, ON (Lb 30:2; Iz 53:10)
4. jej dusza, oznacza nią, ONA (Lb 30:5-12) 

neszamach - dech, tchnienie (podobnie jak rúach), lub coś co oddycha

1. tchnienie/dech spowodowało , że Adam ożył (Rdz 2:7)
2. Rdz 7:22 - działało NESZAMACH RUACH życia - tchnienie ducha życiowego (\"działanie tchnienia siły życiowej\")
3. coś co oddycha (Pwt 20:16; Joz 10:39, 40; 11:11; 1Kl 15:29)
4. bywa używane jako synonim NEFESZ (jw) - w znaczeniu tego co żyje
5. dech (neszamáh) i duch (werúach) był w jego nozdrzach (Hi 27:3-5)
6. Bóg zabierze ducha (form. ruach) i tchnienie (form. neszamach) Hi 34:14-15)
7. odebranie ducha - śmierć (Ps 104:29), uchodzi duch - śmierć (Ps 146:3-4)
8. daje ducha i dech (Iz 42:5)

NESZAMACH z RUACH wskazuje na wzajemne zależności oraz podobieństwo ( określonym zakresie) znaczeń.
Neszamach jest nierozerwalnie związane z życie podobnie jak Ruach.
Neszamach kojarzy się z ODDECHEM pochodzącym od / zależnym od Ruach (ducha) - siły życiowej
Obserwacja uczy, że ta siła życiowa (napędzająca oddech) jest przekazywana potomstwu.

Wróć do: Człowiek, ludzie, rodowód

Rasy ludzkie